Op kerstavond ben ik traditiegetrouw naar de kerk gegaan. Bewust de plek opgezocht waar zoveel oude herinneringen liggen en waar ook weer nieuwe herinneringen gemaakt kunnen worden. Lees ook: https://zegtes.com/2017/12/23/het-is-bijna-kerst-de-eerste-kerst-zonder-mama/
Ondanks het verdriet kan het zo fijn zijn om de plaatsen op te zoeken waar mama veel was. Ook nu weer werd dit bevestigd.
De verkondiging tijdens de dienst heeft indruk gemaakt. Het eeuwenoude kerstverhaal werd op een bijzondere manier verbonden met een actueel onderwerp; een burnout in onze prestatie gerichte maatschappij. Ik merk dat mijn behoefte aan schrijven dan ook steeds groter wordt. Al vrij snel miste ik mijn notitieblok en pen om de woorden die indruk maakte vast te leggen. Woorden waar ik verder bij stil wil staan, waar ik meer over wil lezen, waar ik vervolgens over wil schrijven. Ik ben benieuwd naar de plaatsen waar mama mij nog meer gaat brengen en wat voor mooie reflectie momenten dit op kunnen leveren. Ik weet in ieder geval zeker dat ik nergens meer naartoe kan zonder mijn notitieblokje!
Zeg 't es! 