Zeg 't es!

Dankbaar kijk ik terug op de winter stilte retraite, nu een aantal weken geleden. Een waardevolle ervaring in het thuiskomen bij mezelf. Ariane van https://centrumdespreng.nl/ organiseert deze retraites al enkele jaren, het laatste weekend voor Kerst. Twee jaar geleden ben ik deze uitdaging om vanuit de stilte bij mezelf uit te komen voor het eerst aangegaan. Ik beschreef mijn ervaringen in mijn eerder geschreven blog Stilteweekend. Ik wilde destijds ervaren of en hoe ik los kon komen van de mening of de verwachting van de ander. Deze tweede retraite heeft meer in het teken gestaan van een persoonlijke verdieping, los van de ander. Ik deel deze nieuwe ervaring graag met jullie in deze blog.

Bij aankomst vrijdagavond voel ik de behoefte om mezelf direct al terug te trekken in de stilte. Tijdens de ontvangst van alle deelnemers zoek ik het ontspannen contact met een vriendin, die ik vaker mag ontmoeten tijdens het prachtige aanbod van Ariane. Ik wissel nog enkele eerdere ervaringen uit met andere deelnemers, maar trek mezelf vervolgens al grotendeels terug. Na de uitleg van het programma delen we met elkaar onze persoonlijke intenties voor dit weekend. Het woord loskomen komt bij me naar boven. Ik deel deze intentie met de groep, schrijf het op in mijn notitieschrift en na het inluiden van de stilte ga ik naar mijn kamer.

De volgende ochtend lees ik op mijn kamer mijn huiswerk van de opleiding tot mindful coachen door. In de voorbereiding op het weekend heb ik lang getwijfeld om mijn huiswerk mee te nemen. Ik wilde namelijk niet teveel in de ‘doe-modus’ blijven, maar een weekend alleen biedt wel de ruimte en de tijd om focus aan te brengen. Bij toeval biedt het huiswerk wat ik gekozen heb om mee te nemen een prachtige verdieping op mijn intentie loskomen. Met name twee meditatieoefeningen neem ik steeds mee in de stiltemeditaties die gedurende het weekend aangeboden worden.

In de eerste meditatieoefening leer ik door middel van een ademhalingsoefening de kracht van de ademhaling herontdekken en de werking hiervan op mijn lichaam. Bij de inademing ontstaat er subtiel steeds een natuurlijke oprichting en toename van vitaliteit in mijn lichaam. In de uitademing merk ik een natuurlijke ontspanning en ontlading op. Tijdens de stiltemeditaties vormt mijn ademhaling steeds weer een veilig anker wanneer ik opmerk dat ik afgeleid ben. Het is prettig om de veiligheid in mijn lichaam zo weer te ontdekken.

In de tweede meditatieoefening richt ik me open en nieuwsgierig naar hoe mijn gedachten zich bewegen van onderwerp naar onderwerp, rustig en onrustig, gesloten en open, en afwijzend en toelatend. Ik zie dat gedachten zich aandienen, een tijdje bestaan en dan ook weer voorbijgaan en naar de achtergrond verdwijnen. In de oefening word ik vervolgens uitgenodigd om zonder oordeel mijn neiging tot identificatie op te merken. Hierin ontdek ik de natuurlijke neiging om onszelf als mensen te hechten aan onze waarneming, gevoelens en gedachten. Ik nodig mezelf uit om te experimenteren en steeds mijn waarneming te vervangen voor een waarneming, mijn gevoel voor een gevoel en mijn gedachten voor de gedachte. Het is echt bijzonder om te ontdekken dat hierdoor veel meer ruimte ontstaat en een keuze om mezelf al dan niet te hechten aan bijvoorbeeld een gedachte.

Door deze twee meditatieoefeningen van de opleiding verdiept mijn intentie: loskomen zich naar loskomen van mijn identificaties, mijn oude verhalen en mijn ‘ego’. Ik deel in het kort graag iets meer achtergrondinformatie over de laatste meditatieoefening. Volgens het boeddhisme is onze oorspronkelijke natuur open, helder en zonder vorm, gevuld met essentiële kwaliteiten, zoals liefde, kracht, compassie en openheid. In het ontstaan van ons ego kunnen we het contact met onze kwaliteiten verliezen. Hierdoor ontstaat ook het menselijk lijden. Door te leren hoe ons ego functioneert, krijgen we overzicht, inzicht en hernieuwd contact met onze kwaliteiten. Onze identiteit kan dan verschuiven naar een open veld van bewuste waarnemingen, waarin we onze ego-functies kunnen gebruiken als we ze nodig hebben. Maar zonder dat we ons daarmee hoeven te identificeren.

De ontdekking van deze open, vrije ruimte explodeert in de ervaring tijdens de massage de tweede dag. Ik voel bij aanvang van de massage nog een terughoudendheid. Echter voel ik steeds meer ontspanning en daardoor ontwikkelt de ontspanning zich tot het opengaan van mezelf. De afgelopen jaren persoonlijke ontwikkeling hebben me geleerd om weer bewust contact te maken met mijn lichaam, daarin te ontspannen en deze ervaring heeft mij er weer in laten thuiskomen. De woorden van de laatste meditatie als afsluiting op zondagavond komen dan ook echt binnen. Dankbaar voor de stilte. Dankbaar voor de plek. Dankbaar voor de roep. Alles valt op zijn plek.